| شناخت رابطه بین میزان اخلاق شهروندی و سازگاری اجتماعی ساکنان واحدهای آپارتمانی: مورد مطالعه شهر کرمانشاه |
| کد مقاله : 1007-CONGRESS (R2) |
| نویسندگان |
|
علی مرادی * دانشیار گروه جامعه شناسی واحد اسلام آبادغرب، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلام آبادغرب، کرمانشاه، ایران. |
| چکیده مقاله |
| یکی از موضوعات مورد مطالعه اندیشمندان اجتماعی به صورت خاص در حوزه جامعه‌شناسی شهری، مساله سازگاری اجتماعی افراد در سکونت‌گاه‌های جمعی و واحدهای آپارتمانی است. سازگاری اجتماعی و مهارت اجتماعی فرایندی است که افراد را قادر مـی‌سازد تا رفتار دیگران را درک و پیش‌بینی کنند و تعاملات اجتماعی خود را تنظیم نمایند هدف این پژوهش شناخت رابطه بین اخلاق شهروندی با سازگاری اجتماعی ساکنان واحدهای آپارتمانی شهر کرمانشاه بوده است. این تحقیق به روش پیمایش و با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش، افراد بالای 15 سال ساکنین مجتمع‌های یاس، رضوان و زیتون شهر کرمانشاه میباشند. در این مطالعه مجتمع های مورد نظر، باتوجه به داشتن 250 خانواربه بالا، پراکندگی در مناطق مختلف شهر و براساس نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده اند و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 383 نفر تعیین شد. داده‌ها در دو بخش توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌های تحقیق نشان داد که سن و محل سکونت پاسخگویان بر میزان سازگاری آن‌ها تأثیر معناداری نداشت اما جنسیت، وضعیت تأهل و پایگاه اقتصادی- اجتماعی بر سازگاری اجتماعی تأثیر معنی‌داری داشت. بین متغیرهای مستقل اصلی تحقیق (قانون مداری، حفظ حقوق همسایگی، مشارکت اجتماعی، حس مسئولیت‌پذیری و سلامت اخلاقی) با سازگاری اجتماعی رابطه معناداری وجود داشت. مطابق نتایج رگرسیون چند متغیره، مشارکت اجتماعی با بتای 477/0Beta= بیش‌ترین مقدار واریانس و متغیر سلامت اخلاقی با بتای084/0 Beta= کمترین مقدار واریانس متغیر وابسته را تبیین کرده است. در نهایت مجموع متغیرهای مستقل توانستند 52/0 درصد از تغییرات متغیر وابسته(سازگاری اجتماعی) را تبیین نمایند. |
| کلیدواژه ها |
| قانون مداری، سازگاری اجتماعی، حفظ حقوق همسایگی، مشارکت اجتماعی. |
| وضعیت: پذیرفته شده مشروط |