اهمیت عرصه عمومی در شکل گیری سرمایه های اجتماعی و کاربردهای عینی آن در اخلاق و فرهنگ شهرنشینی
کد مقاله : 1023-CONGRESS (R1)-FULL
نویسندگان
زهرا رمضانیان *
دانشکده معماری شهرسازی شهید بهشتی
چکیده مقاله
امروزه در شهرهایی که عرصه عمومی آن مورد بی توجهی قرارگرفته‌اند شهروندان به سمت انزوا کشیده شده ، از رشد اجتماعی که مستقیما بر رشد فردی آن‌ها اثر می گذارد باز مانده می مانند و از همه مهم‌تر عرصه ای که قرار بود برایشان هویت جمعی ، حس تعلق و وحدت و برای شهر سرمایه اجتماعی و در نتیجه آن ارتقاء اخلاق و فرهنگ شهرنشینی، به ارمغان آورد به فضایی از هم گسیخته که چیزی جز باقیمانده ساخت‌وسازها نیست تبدیل شده است .این در حالیست که فضای شهری ترکیبی ست از روابط اجتماعی در کالبدی از شهر که در بستری معنایی، پاسخگوی نیازهای شهروندان یک شهر است. این محیط، مکانی برای جریان یافتن زندگی اجتماعی افراد و بسترساز تعاملات اجتماعی شهروندان یک شهر است. افزایش تعاملات اجتماعی منجر به افزایش سرمایه های اجتماعی در سطوح مختلف از جمله همسایگی، محله و در نهایت دولت می شود که نمود آن در چرخش فرهنگی و در نهایت پدید آمدن ارتقاء فرهنگ شهرنشینی می باشد.
در این مقاله با استفاده از روش کتابخانه ای و مرور منابع به بررسی مفهوم فضای عمومی شهری و کیفیت های تشکیل دهنده آن و نقش آنها در افزایش تعاملات اجتماعی شهروندان در شهر و چگونگی شکل گیری سرمایه اجتماعی با توجه به کیفیت های مطلوب فضاهای عمومی، پرداخته شده است. در پی افزایش مطلوبیت در فضاهای عمومی شهر و تعاملات اجتماعی در شهر، سرمایه اجتماعی در سطوح مختلف پدیدار خواهد شد و همین طور به چرخش فرهنگی میان فرهنگ های مختلف و پدید آمدن فرهنگی واحد به عنوان فرهنگ شهرنشینی منجر می شود.
کلیدواژه ها
عرصه عمومی، سرمایه اجتماعی، فرهنگ شهرنشینی
وضعیت: پذیرفته شده