| تاثیر فقر و نابرابری بر توسعه پایدار شهری |
| کد مقاله : 1127-CONGRESS |
| نویسندگان |
|
مصطفی ازکیا1، سید یعقوب موسوی2، عبدالرسول هاشمی *3 1استاد تمام جامعه شناسی دانشگاه تهران 2دانشیار جامعه شناسی شهری دانشگاه الزهرا 3گروه جامعه شناسی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی تهران |
| چکیده مقاله |
| امروزه فقر و نابرابری از معضلات اصلی در شهرها بخصوص در سطح کشورهای جهان سوم و در حال توسعه به شمار می رود. پدیده فقر مزمن و نابرابری شدید در کلان شهرها که در قالب استعاره هایی همانند شمال و جنوب جلوه پیدا می کند پیامدهای متعدد زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی و سیاسی کشورهای در حال توسعه داشته است. این مقاله درصدد تبیین ارتباط بین فقر و نابرابری شهری و تاخیر توسعه پایدار شهری می باشد. روش تحقیق مورد استفاده کتابخانه ای و اسنادی است که با استفاده از مفاهیم و داده های جدید در زمینه فقر و نابرابری شهری در جهان و ایران و چالش های آن در توسعه پایدار شهری انجام گرفته است. نتایج نشان می دهد رابطه مستقیمی بین میزان فقر و نابرابری شهری و پایداری شهرها به ویژه در کلان شهرها در ابعاد و زمینه های متعدد وجود دارد برخی از این ابعاد که مورد بحث قرارگرفته عبارتند از: چالش های زیست محیطی، چالش های بهداشتی مانند شیوع بیماری همه گیر کرونا، چالش های آسیبهای اجتماعی، چالش های بی ثباتی و شورشهای شهری، چالش های اقتصادی و چالش های هویتی و فرهنگی. همچنان که یافته های این تحقیق در خصوص پیامدهای فقر شهری در مقیاس جهانی نشان می دهد، بیشترین دامنه تاثیرگذاری عوارضی اپیدمی کرونا بر محلات متراکم فقیرنشین شهرها بوده است و آسیب پذیری شهرها با با میزان آسیب پذیری مناطق و محلات فقیر نشین و حاشیه ای شهری همسویی داشته است. بنابراین برای نیل به توسعه پایدار شهری ضروری است با سیاستگذاری های مناسب فقر ونابرابری شهری چه در سطح منطقه ای و چه در سطح ملی و بین الملی کاهش یابد. |
| کلیدواژه ها |
| کلیدواژه ها: فقر شهری، توسعه پایدار شهری، ویروس کرونا، شهرنشینی، |
| وضعیت: پذیرفته شده مشروط |